تأثیر اسپلینت ضد پرونیشن استاتیک بر فعالیت های کودکان فلج مغزی همی پلژیک اسپاستیک

زمینه و هدف: فلج مغزی یکی از دلایل رایج ناتوانی در دوران کودکی است که بر رشد حرکتی و وضعیت بدن تأثیر  می گذارد و منجر به محدودیت در انجام فعالیت ها می شود. عملکرد بازو و دست در کودکان فلج مغزی همی پلژیک دچار مشکل می شود و همین امر منجر به ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره زندگی آنها می شود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر اسپلینت ضد پرونیشن استاتیک بر انجام فعالیت ها، اسپاستی سیته، دامنه حرکتی و زبردستی  کودکان فلج مغزی همی پلژیک اسپاستیک 12ـ8 ساله بود. روش بررسی: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی یک سویه کور می باشد که بر روی20 بیمار فلج مغزی همی پلژیک اسپاستیک 8 تا 12 ساله از بین کودکانی که در مدارس جسمی حرکتی شهر تهران تحصیل می کردند و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. این بیماران به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد قرار داده شدند. بیماران گروه مورد از یک اسپلینت ضد پرونیشن استاتیک به مدت 2 ماه و 6 ساعت در روز استفاده کردند. مدت زمان استفاده از اسپلینت در طول روز، سه وعده دو ساعته بود. در این مطالعه از مقیاس آشورث اصلاح شده برای ارزیابی اسپاستی سیته مچ دست، ساعد و آرنج، گونیامتر برای ارزیابی دامنه حرکتی مچ دست، ساعد و آرنج ، از آزمون box & block برای ارزیابی زبردستی و از مقیاس activity scale for kids برای بررسی نحوه انجام  فعالیت های کودکان استفاده شد. یافته ها: در گروه مورد نتایج ارزیابی ها نشان دهنده بهبود معنی دار اسپاستی سیته مفصل مچ دست(005/0p<)، اسپاستی سیته ساعد (003/0p<)، دامنه حرکتی مفصل مچ دست(001/0p<)، دامنه حرکتی ساعد(003/0p<)، زبردستی(001/0p<) و فعالیت های کودکان(002/0p<) بود، اما تأثیر معنی داری بر اسپاستی سیته آرنج(157/0p<) و دامنه حرکتی آرنج (343/0p<) مشاهده نشد. در گروه شاهد، ارزیابی ها نشان دهنده بهبود معنی دار در هیچ کدام از موارد فوق نبود(05/0p>).  مقایسه گروه مورد و شاهد نشان داد که قبل از مداخله، تفاوت معنی داری بین میانگین های گروه مورد و شاهد مشاهده نشد، اما بعد از مداخله، به غیر از دامنه حرکتی و اسپاستی سیتی آرنج، در سایر متغیرها تفاوت معنی داری بین میانگین های گروه مورد و شاهد مشاهده شد. نتیجه گیری: استفاده از اسپلینت ضد پرونیشن استاتیک به مدت 2 ماه و 6 ساعت در روز، می تواند روش مؤثری جهت بهبود انجام فعالیت ها، اسپاستی سیته و دامنه حرکتی مفاصل مچ دست و ساعد، زبردستی کودکان فلج مغزی همی پلژیک باشد.